9.17.2005
Kemarin iseng baca2 humor suroboyonan yang di DL sama temen. ada 2 cerita humor yang sangat bkin aku geli bahkan sampai rumah klo ke ingetan ketawa sendiri. sampai adikku heran dan bilang "mbak kamu ini kenapa kok ketawa2 terus". adikku pikir aku gila kali ya.... hehehe... tapi biarin, habis ceritanya lucu banget deh... makanya aku juga pengen berbagi ama kalian semua, biar aku gak ketawa sendiri lagi. selamat ketawa.....


Wedhus

Bunali pethuk Wonokairun lagi angon wedhus.

"Mbah, waduh wedhus sampeyan akeh yo ?" jare Bunali
"Yo lumayan " jare si Mbah
"Pira kabehe, Mbah ?" takon Bunali maneh
"Sing putih opo sing ireng ?"
"Sing putih, wis"
"Selawe"'
"Wik, cik akehe. Lha sing ireng?'"
"Podho..." jare Wonokairun ambek ngarit suket

Bunali takon maneh.

"Mangan sukete yo akeh pisan, Mbah.."
"Yo.."
"Pirang kilo mangane sakdino ?"
"Sing putih opo sing ireng ?"
'Sing ireng, wis'
"Yo kiro-kiro limang kiloan"
"Lha sing putih?"
"Podho . . ."

Bunali bingung, laopo lek ditakoni kok kudu mbedakno sing putih tah ireng, wong jawabane yo podho ae.

"Mbah, opoko lek tak takoni perkara wedusmu, sampeyan mesti leren takon sing putih tah sing ireng barang. Padahal masiyo putih utawa ireng, jawabanmu podho terus. Sakjane ngono onok opo?"

"Ngene lho, sing putih iku wehusku..."

"Lha sing ireng ?"

"Podho .....

Lucu gak seh.....? biarin deh aku ketawa sendiri. maaf ya buat yang gak bisa bahasa jawa pasti binggung ya... nanti deh tak bikinya 2 bahasa biar nyambung semua.
wakakakakaka............. (bener neh gila....... nah kan ketawa sendiri...)